Een vriend omschreef mijn smaak eens als: “Ewie houdt van alle muziek, als het maar niet binnen de gebaande paden valt.” Nou is dit wel wat kort door de bocht, want ik word als het over popmuziek gaat niet blij van metal of emo. Ik heb ook zo mijn zwakke punten, maar verder heeft hij het meestal wel bij het rechte eind. Holy Ghost Revival– waar verder weinig heiligs aan is- is dan ook een band die binnen de definitie valt van muziek waar ik van zou moeten houden. Het is namelijk anders dan ik ooit van anderen gehoord heb. Ik hoor glamrock, hardrock, symfo, punk, maar vooral een theatrale sfeer. De liedjes zijn niet te voorspelbaar en de zanger heeft een aparte wat hoog klinkende stem. Twilight Exit is dan ook een boeiende cd. De band komt van oorsprong uit Seattle, maar met grunge heeft hun stijl niet veel te maken. De band heeft inmiddels Londen als basis en dat is niet zo vreemd, want hun muziek heeft wel veel van de typisch Engelse band The Darkness. Toch is Holy Ghost Revival geen kopie. Mocht je dus eens wat anders willen dan moet je zeker eens gaan luisteren. Als iemand die mij kent zou zeggen dat ik toch altijd een hekel had aan The Darkness dan moet ik dit bekennen. En hoe het dan zit met Holy Ghost Revival? Tja, maakt het wat uit wat ik ervan vind? Ik zei toch dat mijn vriend meestal gelijk heeft.
Mij=1965 / Munich