Sinds zijn vertrek uit Rage Against The Machine in 2000 heeft Zach de la Rocha zich op muzikaal vlak eigenlijk wonderbaarlijk rustig gehouden. Hier en daar deed hij wat gastrolletjes, maar waar zijn voormalige bandmaten met Chris Cornell achter de microfoon onder de naam Audioslave doorjakkerden gaapt er voor Zach maar liefst een gat van acht jaar tot de release nu van One Day As A Lion. En dat is dan potverdikke nog maar een ep-tje ook dat minder dan een half uur duurt! Da’s knap karig voor zo’n held als Zach. Van dat halve uurtje dat hij opgenomen heeft met ex-Mars Volta-drummer Jon Theodore, moeten we dan maar extra genieten. Als je de vorige zin even terug leest ga je vanzelf denken: ‘Zijn er naast de praatzang en drums dan geen andere instrumenten.’ Ja, zeker wel! Ik wist het zelf niet, maar blijkbaar kan De la Rocha naast rappen en praatzingen een aardige zwier geven aan de keyboards. Die zijn – bijna irritant – doordreinend aanwezig in de vijf tracks. Soms denk ik toch iets te horen dat door een gitaar of bas voortgebracht wordt, maar dat klinkt dan zo vervormd en bonkig dat het gerust uit een synthesizer getoverd kan zijn. Maar dat bonkige werkt goed samen met het sobere hoekige drumwerk van Theodore en de teksten van Zach die zoals immer weer rijkelijk gelardeerd zijn met dikke doses politieke statements. Het is goed dat Zach terug is aan het front.

mij=ANTI / Epitaph

Sinds zijn vertrek uit Rage Against The Machine in 2000 heeft Zach de la Rocha zich op muzikaal vlak eigenlijk wonderbaarlijk rustig gehouden. Hier en daar deed hij wat gastrolletjes, maar waar zijn voormalige bandmaten met Chris Cornell achter de microfoon onder de naam Audioslave doorjakkerden gaapt er voor Zach maar liefst een gat van acht jaar tot de release nu van One Day As A Lion. En dat is dan potverdikke nog maar een ep-tje ook dat minder dan een half uur duurt! Da’s knap karig voor zo’n held als Zach. Van dat halve uurtje dat hij opgenomen heeft met ex-Mars Volta-drummer Jon Theodore, moeten we dan maar extra genieten. Als je de vorige zin even terug leest ga je vanzelf denken: ‘Zijn er naast de praatzang en drums dan geen andere instrumenten.’ Ja, zeker wel! Ik wist het zelf niet, maar blijkbaar kan De la Rocha naast rappen en praatzingen een aardige zwier geven aan de keyboards. Die zijn – bijna irritant – doordreinend aanwezig in de vijf tracks. Soms denk ik toch iets te horen dat door een gitaar of bas voortgebracht wordt, maar dat klinkt dan zo vervormd en bonkig dat het gerust uit een synthesizer getoverd kan zijn. Maar dat bonkige werkt goed samen met het sobere hoekige drumwerk van Theodore en de teksten van Zach die zoals immer weer rijkelijk gelardeerd zijn met dikke doses politieke statements. Het is goed dat Zach terug is aan het front.

Verder lezen“One Day As A Lion – One Day As A Lion”