Een jazzknakkert ben ik nooit geweest, daar ben ik veel te zenuwachtig voor. Daarnaast vind ik het wel prettig dat alle bandleden samen hetzelfde nummer spelen en niet door elkaar toeteren, of hun best doen om zoveel mogelijk noten in zo weinig mogelijk tijd te stoppen. Toch zitten er aan de randen van de jazz wel wat bandjes die ik nog wel pruim. Zoals bijvoorbeeld Steely Dan. Zei ik pruimen? Ik beschouw Steely Dan als een van de beste bands die de muziekgeschiedenis heeft voortgebracht! Ook het solowerk van Donald Fagen is redelijk aan te horen, met als uitschieter natuurlijk The Nightfly, wellicht de beste popplaat ooit uitgebracht. Fagen’s kompaan Walter Becker heeft zich naast zijn carrière met Steely Dan wat minder gelegen gelaten aan een solocarrière. Zijn meest recente werkje, Circus Money is namelijk nog maar zijn tweede soloplaat binnen zijn reeds 38 jaar durende carrière. En heel eerlijk gezegd, met Circus Money zal hij Fagen niet van de troon stoten als meest succesvolle solocarrière buiten Steely Dan. Want wat een bloedeloze zooi. Een sterk zanger is Becker niet en dat valt nu helemaal op. Er wordt adequaat gemusiceerd, maar na drie zouteloze quasi reggaenummers heb ik het wel gehad. En dan moet ik er nog tien! En de bio maar blèren over een dubfeel! Dubfeel my ass! Nee, hier wordt een mens bepaald niet gelukkiger van. Dat wordt maar weer wachten op de volgende Steely Dan plaat…
mij=Ada / Rough Trade
Gelul ! Dit is een van de betere platen in tijden !