We Are Scientists – Brain Thrust Mastery

‘Hoe meer je weet, hoe meer je weet dat je niets weet.’ Mijn muzieksmaak is de laatste jaren steeds breder geworden. Met als gevolg dat ik me tegenwoordig in veel meer stijlen thuisvoel, maar dat ik genres niet meer uitspit. Zeker als ik het gevoel heb dat er weinig nieuws meer gebeurt. Zo had ik We Are Scientists in het rijtje Franz Ferdinand – Kaiser Chiefs gezet, en toen wist ik het wel. Dat blijkt onterecht. Hun eerste wapenfeit blijkt al uit 2002 te dateren. Dat was voordat Franz Ferdinand hun debuut uitbracht. Bovendien blijkt We Are Scientists helemaal niet Brits te zijn: het zijn Amerikanen. Toch heeft hun derde album Brain Thrust Mastery veel met het britpopgeluid van de laatste jaren. Het album verscheen zelfs eerder in Engeland dan in Amerika. En met succes. Komend weekend staan ze op de zondagmiddag 13.50 uur op Lowlands geprogrammeerd. Als ik dit ene album als basis neem dan zal de band rond Keith Murray (gitaar / leadvocalen) en Chris Cain (basgitaar en achtergrondvocalen) er hard aan moeten trekken om er een feestje van te maken. Aanvankelijk komt het prima van de grond met nummers als “Ghouls”, “Let’s See It” en de single “After Hours”, maar hierna heb ik het gevoel dat iemand er een rem op zet. Alsof het niet een te groot feest mag worden. Opvallend is nog wel het gebruik van het keyboard, dat een erg aanwezige rol heeft. Zelfs voor iemand die weinig heeft met dit instrument is de uitwerking goed te verteren. Mogelijk dat het werk van hun eerste twee albums, die schijnen meer feest te zijn, het concert vlot kan trekken. Feit is wel dat ze hun ding snel neer moeten zetten, want anders konden veel toehoorders We Are Scientists na vijfentwintig minuten wel eens in gaan ruilen voor Hit Me TV. Ik ben benieuwd.

mij=Virgin / EMI