De broertjes Jim, Gian en Chris Ortiz schijnen al de nodige critical acclaim voor hun bluesy retrorock te hebben mogen ontvangen bij hun eerste album In For Sin. Ze hebben zelfs al bij Black Sabbath in het voorprogramma gestaan, wat in hun genre zo ongeveer het hoogst haalbare moet zijn. Eerlijk gezegd snap ik na het beluisteren van deze cd niet helemaal waarom. Zeker, Amplified Heat heeft de grondbeginselen van het genre prima in de vingers en klinkt daarom als een garagerockversie van Black Sabbath. Dat neemt niet weg dat de songs nergens verrassen, dat Jim Ortiz een stem heeft die zelfs in dit genre beperkt te noemen is en dat het geluid nogal wollig klinkt. In een genre dat van clichés aan elkaar mag hangen en niet per definitie een weergaloos geluid hoeft te hebben, is het voorwaar een prestatie om dan toch nog in negatieve zin op te vallen. Misschien is Amplified Heat een leuke festivalband, dit album zal het na drie keer beluisteren voor deze recensie niet meer tot mijn cd-speler schoppen. Daarvoor zijn er teveel bands die hetzelfde trucje toepassen, maar dat veel leuker doen. Zelfs in een magere 36 minuten.
mij=Arclight / Bertus