‘Dat wordt appelsappop’, was het sms-je dat ik van Storm ontving vlak voor ik naar Tiel zou vertrekken. En inderdaad, de weersverwachting zag er niet al te rooskleurig uit, maar ik maakte me nog geen zorgen. De optredens worden tenslotte in open tenten gehouden, dus bij een grote plensbui sta je alsnog droog.
Aangekomen bij het festivalterrein was ik toch wat minder enthousiast. Een deel van het terrein bestond namelijk uit gras, en dat was nu dus modder. Ook het derde podium was een eindje lopen en daar was géén tent. Gevolg: waterballet voor het podium. Dat podium heb ik dan ook maar even gemeden voor de rest van de avond.
mij=Door: Danny. Foto's: Danny
Op het eerste podium mag Ellen ten Damme het publiek opwarmen. Ondankbare taak, want echt vol is het ook nog niet. Ellen doet in ieder geval haar best door zo wulps mogelijk over het podium te bewegen. Even likken aan haar microfoonstandaard, haar jasje uit trekken in de vorm van een striptease. Het leidt wat mij betreft alleen maar af. Ze speelt veel nummers van haar plaat Impossible Girl, maar de liedjes blijven niet echt hangen. De cover “For your love” van The Yardbirds is dan samen met haar hit “It ain't easy” een fijne aanvulling op haar set. Op het tweede podium staat Stevie Ann voor een volle tent. Stevie geeft een mooie, maar statische show weg. Haar liedjes liggen prettig in het gehoor en doen het uitstekend in zo'n festivalsetting, maar voor het oog is het wel wat saai. Desondanks weet ze het publiek snel mee te krijgen, want het lijkt alles woord voor woord mee te zingen. Ook tijdens de ballades weet ze de aandacht te houden, wat best knap is voor zoveel publiek.
Daarna neemt Krezip het stokje weer over. Het 10-jarig bestaan wordt nog eens extra gevierd op Appelpop, want ze gaan volgas van start. Jacqueline weet al vroeg de catwalk van het podium te vinden en maakt hier veelvuldig gebruik van, tot groot enthousiasme van het publiek. Datzelfde publiek schreeuwt “I would stay” uit volle borst mee, en wordt getrakteerd op een leuke cover van Shocking Blue's “Venus”.
Op het andere podium staat Pete Philly & Perquisite. En ik weet niet wat het met deze jongens is maar iedereen lijkt er warm voor te lopen – behalve ik. De tent puilt ook echt uit met de op de voorste rij vooral jonge meisjes, misschien is dat wel wat er aan stoort. Net als de stem van Pete Philly. Het lijkt me te veel op het lijzige rappen van Maxi Jazz van Faithless en eentje daarvan is genoeg. Als hij dan ook nog eens grapt dat hij vind dat hij gediscrimineerd wordt omdat “ze nooit op banaanpop…of mangopop staan” is voor mij de lol er al vanaf. Snel door naar het andere podium.
En daar mag Bløf afsluiten. Het leuke van Bløf is dat als ze op een festival spelen ze meestal een leuke setlist hebben met de bekendere hits. Vanavond is dat echter anders, want hun nieuwe single “Oktober” komt al vrij vroeg in de set voorbij en dat nummer haalt een beetje de vaart eruit. Gelukkig hervatten ze dan al snel met “Mens” en gaat het gas er weer op. Het publiek krijgt met een goede show wat ze wil. Bløf is hiermee een waardige afsluiter van de eerste dag Appelpop. Deze dag is het uiteindelijk droog gebleven. Maar voor dag twee neem ik echt een set laarzen mee, zodat ik het derde podium kan gaan bezoeken…