*Poef*. Voor ik het weet, ben ik weer helemaal terug aan het begin van de jaren ’90. Het decennium waarin ik voor het eerst echt kennis maakte met “alternatieve” muziek en gitaarmuziek. Het decennium ook dat vooral gemarkeerd wordt door de geboorte (en de neergang?) van de grunge, met bands als natuurlijk Nirvana en Pearl Jam, maar ook met Soundgarden en bijvoorbeeld Silverchair. Wie deze cd van Black Stone Cherry opzet, en begint te luisteren naar single “Blind Man”, zal verbijsterd zijn over de overeenkomst in stem met Silverchair-zanger Daniel Johns, hoewel de uithalen hier en daar doen denken aan Eddie Vedder. De vier stoer in de camera kijkende mannen op de coverfoto hebben het dan ook helemaal begrepen: als je in Amerika veel platen wilt verkopen in dit genre, zorg dan vooral dat je een mix creëert van de juiste, bekend klinkende gitaarriffs, de goede vierkwartsmaten die op zijn van-dik-hout-zaagt-men-plankens gedrumd worden, en een rauwe rockstem daar overheen. Afgewisseld met af en toe een lekkere rockballad natuurlijk, in dit geval met de welluidende titel “You”. Aldus geschiedde. Klink ik misschien een beetje ironisch? Dat hebt u goed gelezen. Er is weinig mis met de rock op deze plaat, laat ik dat voorop stellen. Maar het is allemaal zo gruwelijk voorspelbaar en Amerikaans, dat het mij allang niet meer kan boeien. Zucht. Ik word echt oud.
mij=Roadrunner / CNR