Je bent een mazzelaar als je in augustus of september in Melbourne bent en een stommeling als je niet minimaal zou checken of je een concert van Brian Henry Hooper mee kunt pakken. Het is namelijk maar de vraag of hij ooit (nog) deze kant op komt en zijn meest recente plaat The Thing About Women mag er helemaal zijn. Als je aan alternatieve muziek uit Australië denkt dan kom je volgens mij allereerst uit bij Nick Cave, The Godfather van de Australiana. Hooper deed mee op zijn Murder Ballads, al was zijn bijdrage beperkt. Opvallender is dat Hooper Bad Seed’s Mick Harvey heeft gestrikt om mee te spelen. Al draait het hier zeker niet om de basgitaar die Harvey bespeelt. Hooper, bekend van The Surrealists en vooral The Beasts of Bourbon, heeft vooral heel veel aan het pianospel van ene Steve Boyle die een grote stempel op dit album drukt. Bovenal doen zijn oude maatjes van Beasts Of Bourbon en nog enkele muzikanten mee. Hooper zelf bespeelt de akoestische gitaar, zingt vanuit zijn ziel en heeft de liedjes geschreven (hier en daar met wat hulp). Bijzonder aangenaam is ook de productie van Richard ‘Skritch’ Needham die het geheel sober hield. Om het eindresultaat te omschrijven neem je het beste Nick Cave‘s “Weeping Song” in gedachten, giet hier een John Lennon “Mother”-saus overheen en voeg je hier wat David Bowie “Is there life on Mars”-kruiden aan toe. Zoiets. Tja: zo zit je wat te mopperen over de kwaliteit van de releases, zo krijg je een fijne digipack van The Thing About Women op je deurmat. Prachtig. Maar kan iemand Hooper even deze kant ophalen? Ik heb namelijk ontzettende behoefte aan een concert van Brian Henry Hooper.
Mij=Bang! / Sonic