Bij de bespreking van de EP Travelling Between Spaces van de Venrayse singer-songwriter Etan Huijs vorig jaar was mijn enige klacht dat de stem van Huijs me wat te vlak was. Over de liedjes hoorde je me niet klagen, Huijs liet op die EP al horen dat hij een prima song-writer is. Ik was dan ook wel nieuwsgierig of hij – vooral qua stem – verder gegroeid zou zijn op het zopas in eigen beheer verschenen Telescopes. Voor deze cd heeft hij een ietwat andere insteek gekozen dan voor de EP. De liedjes zijn niet opgenomen in een studio, maar ‘gewoon’ op locatie in café Cambrinus in Horst. Op deze manier wilde Etan proberen de liedjes wat meer een livegevoel te geven. Andere rigoureuze maatregel was dat hij deze keer gekozen heeft voor alleen maar akoestische instrumenten. Allebei een goede zet blijkt bij beluistering. De plaat wordt er gelukkig geen lallende pubervaring van, maar heeft een warme gemoedelijke uitstraling, als een gezellige Ierse pub op zijn best. Bovendien blijkt Huijs ook duidelijk beter te zingen dan op Travelling Between Spaces en dat is nog wel de grootste winst. De liedjes op Telescopes zijn namelijk minimaal van gelijk niveau, maar door de goede arrangementen overtreffen ze stuk voor stuk die van de EP. Het gebruik van klarinet in het prachtige “Snow Angels” bijvoorbeeld, vind ik echt heel mooi. De weemoedige klank van dat instrument samen met de licht-dramatische stem van Huijs en donkere, warme stem van vaste gastzangeres Petra Janssen maakt het nummer tot een van de mooiste van de kleine veertig minuten die de cd duurt.
mij=Eigen Beheer