Mijn zwager is verloofd met een Mexicaanse. Inderdaad, daarom vertel ik haar liever niet dat ik met plezier naar Disgorge Mexico van Fuck The Facts luister. Of ze moet de schoonheid van zo’n titel kunnen waarderen, maar daar ken ik haar nog niet goed genoeg voor. Na Stigmata High-Five is dit de tweede cd van deze Canadezen die op Relapse verschijnt. Omschreef ik het vorige album toentertijd als de ultieme zappexperience, het nieuwe werk lijkt toch wat meer songgericht te zijn. Het geknip en geplak is beduidend minder geworden. In plaats daarvan wordt in elk nummer nu één of ander subgenre op subtiele dan wel minder subtiele wijze uitgewerkt. Furieuze grind in “Absence And Despite”, Groovende sludge in “State Of Panic” en Morbid Angel-waardige deathmetal in “No Place For Failure”. Als je alles gehad denkt te hebben is daar plots het ruim negen minuten durende meesterwerk “Apathy Is A Karma Killer”, waar al het bovengenoemde nog eens dunnetjes wordt overgedaan in één ultieme ode aan extreme muziek. Ik wil niet beweren dat Fuck The Facts als Cryptopsy of Voivod klinkt, ze hebben wel hetzelfde gevoel voor eigenzinnigheid en originaliteit als hun bekendere landgenoten. Raar volkje toch, die Canadezen. Ik mag ze wel.
mij=Relapse / Rough Trade