Het kwaakt als een eend, het loopt als een eend en het lijkt zelfs op een eend. Een eend dus, zou u zeggen. Dus niet. Want het is The Explorers Club. En de eend in kwestie is The Beach Boys. The Explorers Club lijkt namelijk in vrijwel alles op The Beach Boys. Het artwork is die van een jaren 70 plaat, inclusief de nodige wear and tear. De heren zijn getooid in puike jaren zeventig kapsels en kleding en hun muziek in koortjes galore. En ze kunnen allemaal zingen. Geen foto’s overigens waar ze op surfen, maar goed, dat konden The Beach Boys, op Dennis Wilson na, ook niet. Voor de heren van The Explorers Club is er een goed excuus, want ze komen van de andere kant van de VS (Charleston SC). Maar als je je gaat meten met The Beach Boys dan leg je de lat wel akelig hoog. En daarin zit’m de makke van deze plaat. De lat ligt nog TE hoog. Technisch is het allemaal geen probleem. De heren zijn adequate muzikanten, het zangwerk is puik en de koortjes zijn om je vingers bij af te likken, maar het songmateriaal is gewoon niet goed genoeg (op een enkele uitzondering na, zoals “Freedom Wind”). Niet dat het slecht is, in een wereld zonder The Beach Boys was dit een klapper, maar we kennen nu eenmaal The Beach Boys. Maar toch, als deze jongens iets meer eigenheid krijgen en loskomen van The Beach Boys, dan kon er nog wel iets moois ontstaan. Dus, bijzetten op de lijst, vooral blijven volgen…
mij=Dead Oceans / Konkurrent