Vorig jaar verscheen het debuut van het van origine Franse maar tegenwoordig in de UK residerende trio Underground Railroad, een lekkere noiserockschijf met zowel shoegazy als no wave-invloeden. Het was een prima debuut en ik was erg benieuwd wat de volgende stap van deze band zou zijn. Nu zijn we een jaar verder, ligt de opvolger in mijn speler en ben ik werkelijk met stomheid geslagen. Wat een ongelooflijke groeispurt heeft deze band doorgemaakt! De band lijkt in een klap volwassen geworden en zet met Sticks And Stones een opvolger neer waar je U tegen zegt. Denk bij volwassen nu alsjeblieft niet dat de band toegankelijker is geworden of gas terug heeft genomen. Nog steeds is de basis striemende noiserock met dwarse gitaarlijnen en noisy escapades, alleen zijn de songs zoveel pakkender en vooral beter geworden dat ik er bijna geen woorden voor kan vinden. Mocht Sonic Youth besluiten om daadwerkelijk met pensioen te gaan, dan staat Underground Railroad alvast in de startblokken om ze op te volgen als koningen van de noiserock. De stem van de zangeres/gitariste klinkt in elk geval alvast als een Kim Gordon met heerlijk lispelende Nico-inslag. Meer referenties? Wat dacht u van The Jesus And Mary Chain, Dinosaur Jr. en de Trail Of Dead, al mocht de laatstgenoemde willen dat ze de afgelopen jaren zo’n bevlogen plaat hebben gemaakt. Hits te over, maar een songs als “Kill Me Now (Or You Never Will)”, de titelsong en de ultra-catchy rocksong “New Variety” maken nu al overuren in mijn playlist. Deze band heeft COOL in kapitale letters over zich uitgeschreven en is misschien wel de redding van de gruizige indierock. En dan komen ze binnenkort ook nog eens als voorprogramma van Nada Surf naar Nederland. Gaat dat zien. Grandioze plaat, dikke jaarlijstkandidaat.
mij=One Little Indian / Bertus