White Circle Crime Club – Pictures Of Stares

Af en toe is het recenseren van plaatjes een zeer vermoeiende aangelegenheid. Bij sommige platen is er werkelijk geen doorkomen aan en zou ik ze het liefst na drie nummers weer uit de spelert willen gooien. Maar toch moet ik ze helemaal beluisteren om een eerlijk beeld te krijgen van een cd. It’s dirty job but someone’s gotta do it, zong Mike Patton al eens. Ook deze cd was weer een behoorlijk lange zit, en halverwege had ik het eigenlijk al helemaal gehad met deze plaat van het Belgische gezelschap White Circle Crime Club. Weinig opvallende indie/noiserock met hier en daar wat saaie effecten en saaie new wave-achtige zang, en met maar zelden een interessante hook of melodie. Het is vooral de enorme futloosheid van de zang die deze plaat voor mij ongenietbaar maakt. Qua timbre doet de zang mij wat denken aan Peter Te Bos van Claw Boys Claw, alleen past deze totaal niet bij de maar matig interessante soundscapes en noiserock-sferen. Ik had bovendien toch best eens een echt uit de bocht vliegend gitaartje willen horen, of wat heftiger drumwerk. Gewoon even losgaan. Niks van dat alles, we moeten het doen met een matig boeiende indie-plaat waarvan de vonk nooit echt overspringt door een band die haar eigen gang gaat. Dat vind ik prima en waardeer ik ook ten zeerste, zolang ik maar niet weer naar deze plaat hoef te luisteren.

mij=Conspiracy / Konkurrent