Het gebeurt niet zo heel veel dat een band die in dialect zingt of in een streektaal het schopt tot meer dan lokale bekendheid. Rowwèn Heze, Normaal, Skik, eigenlijk zijn ze op de vingers van een hand te tellen. Ik vind dat best jammer, want in de provincie wordt vaak best mooie muziek gemaakt. Neem nu Erwin de Vries. In Groningen doet deze zanger het meer dan goed. Hij treedt op in goed gevulde theaters en doet ook regelmatig clashes met het NNO, maar ik had dus nog nooit van hem gehoord. Terwijl de liedjes op Dichter in Mie wel van zulke kwaliteit zijn dat er toch minimaal een paar extra provincies aan zijn tournees toegevoegd zouden moeten worden. Zeker mensen die van het latere werk van De Dijk houden (sinds de Hot Harlemmer Horns mee gingen toeteren zeg maar) of Rowwèn Heze zouden de liedjes van De Vries best kunnen waarderen. Als ze zich tenminste even de tijd zouden gunnen om te wennen aan het typische knauwende Groningense taaltje van hem.
mij=Silvox / Coast to Coast