Op zijn zachtst gezegd schrok ik nogal de eerste keer dat ik “Overpowered” hoorde. Of beter gezegd, dat ik “Overpowered” zag, want het gebeurde door een clipje op YouTube. Mijn eerste reactie was ‘ Hmm, ik weet het nog niet.‘ Wat was er in godsnaam gebeurd met de band waarvan ik hun tweede cd The Closer You Get zonder blikken of blozen in mijn top-10-allertijden van albums van Nederlandse bodem geplaatst had. Het nummer was zo anders dan ik verwachtte van deze Rotterdammers, dat het me al kijkend naar de clip van Peter Greenaway niet lukte om de knop om te zetten en waardering op te kunnen brengen voor het door zanger Jelle Schrooten en zijn mannen gepresenteerde. Het duurde meerdere keren rustig draaien en luisteren met de koptelefoon op totdat voor In The Dark het kwartje viel. Bij dat intensieve beluisteren bleek gelukkig, dat er nog wel degelijk een wolf zat in wat eerst alleen maar schaapskleren leken, maar dat het beest er meer gedoseerd en berekend uitkwam dan op zijn twee voorgangers. De intensiteit zit ’em niet zo zeer in de hardheid van de nummers, maar in de sfeer en intensiteit waarmee de band ze neerzet en dat haal je niet zo maar even uit een clipje op YouTube. In The Dark groeide dan ook per draaibeurt. Het is een album dat, net als bijvoorbeeld El Cielo van Dredg, me niet gelijk voor zich won, maar dat stapje voor stapje deed, waarbij het lopen uiteindelijk buiten adem hardlopen werd. Dat ik Dredg noem is overigens geen toeval, want die kant neigt Face Tomorrow veelvuldig op. Het is dapper om gezien hun luidruchtiger verleden ‘gewoon’ een pianoballade als “Trial and Error” op te nemen. Hierin schittert vooral Jelle. Maar ook in de twaalf andere tracks toon hij aan absoluut een van de, zo niet de, beste Nederlandse zangers van dit moment te zijn. Of ik In The Dark uiteindelijk beter ga vinden dan The Closer You Get weet ik nog niet, maar dat dit de beste plaat tot nu toe van Nederlandse bodem is van dit jaar, daar twijfel ik ondertussen niet meer aan.
mij=Excelsior / V2
Fraaie clip bij pianoballade “Trial and Error”
http://nl.youtube.com/watch?v=fzum9jJUJT4
WTF! Jelle heeft zich gewoon opgegeven voor de positie van zanger van Di-rect. Zie hem net voorbij komen als serieuze kandidaat in het zoekprogramma van die gasten.
Grappig dat hij niet voorgesteld werd als Jelle, de zanger van Face Tomorrow maar als Jelle, de crèche meester 🙂
En nu verlaat Marc Nolte ook nog eens de band om zich helemaal toe te leggen op fotografie. http://facetomorrow.net/