Vorig jaar was ik behoorlijk onder de indruk van Because Of The Times, een verrassende plaat met lekkere ruige rock. De Kings Of Leon waren toen nog niet echt mainstream te noemen, ik had toen eerlijk gezegd nog nooit van ze gehoord, maar dat kan ook aan mij liggen natuurlijk. Dik een jaar later komen ze met Only By The Night, en wat een plaat is het geworden! De eerste single “Sex On Fire” was al meteen raak. Dat werd me wel heel duidelijk toen dit nummer gewoon in de plaatselijke disco gedraaid werd, hoe meer mainstream kan je worden? Maar dat was nog voor de hele cd was uitgekomen, mijn verwachtingen waren dus al hoog. Dat is normaal niet zo goed, want het cliché zegt dat bij hoge verwachtingen het altijd zal tegenvallen. Nu zijn clichés gelukkig niet altijd waar, want deze cd maakte mijn verwachtingen meer dan waar. Kings Of Leon is toegankelijker dan ooit, ik kan zo een viertal potentiële hits opnoemen. Al na een tweetal draaibeurten zong ik een aantal nummers luidkeels mee. En wat dacht je openingsnummer “Closer“, misschien geen hit, maar wat een mooi nummer! Deze cd zal ze zeker een nieuwe schare aan jongere fans gaan opleveren die, al dansend voor het podium, zich zullen vergapen aan de familie Followill (het zijn drie broers en een neef) en dan met name aan leadzanger Caleb heb ik mij laten vertellen.
mij=RCA / Sony
right on
Nou, ik ben het anders niet met je eens. Hoe meer platen de Kings of Leon maken, hoe slechter ze lijken te worden. Op dit nieuwe ding lijken ze rechtstreeks uitverkoop te houden, het lijkt vrijwel nergens meer de intieme liedjes die ze maakten, in plaats daarvan is het pompeuze stadionrock geworden waarvan er al dertien in een dozijn gaan. Ze lijken fokking U2 wel.
Nou, ik ben het anders niet met je eens. Hoe meer platen de Kings of Leon maken, hoe slechter ze lijken te worden. Op dit nieuwe ding lijken ze rechtstreeks uitverkoop te houden, het lijkt vrijwel nergens meer de intieme liedjes die ze maakten, in plaats daarvan is het pompeuze stadionrock geworden waarvan er al dertien in een dozijn gaan. Ze lijken fokking U2 wel.
Stadionrock oké, maar dertien in een dozijn: nee! Ze hebben er duidelijk voor gekozen om toegankelijker (anderen noemen dat sell-out 😉 ) te worden en in hun geval vind ik dat het absoluut goed is uitgepakt. En ik ben ook fan van U2, dus laat ze maar komen 😉
Stadionrock oké, maar dertien in een dozijn: nee! Ze hebben er duidelijk voor gekozen om toegankelijker (anderen noemen dat sell-out 😉 ) te worden en in hun geval vind ik dat het absoluut goed is uitgepakt. En ik ben ook fan van U2, dus laat ze maar komen 😉
Jaaaa, Sikkema. Dat weet ik toch 🙂
Maar ik niet.
Jaaaa, Sikkema. Dat weet ik toch 🙂
Maar ik niet.
En je mag op z’n minst vermelden dat die ‘4 hits’ toevalligerwijs allemaal op de eerste helft van de plaat staan. Want halverwege kakt het behoorlijk in (zeker in vergelijking met eerdere albums, die wel over de hele line sterk bleven). Het maakt me geen ene drol uit of ze nu wel of niet verkopen (of ‘toegankelijker zijn geworden’) en waar ze gedraaid worden, maar je mag op z’n minst vergelijken met wat ze in hun mars hebben. Eerdere resultaten bieden nooit garantie natuurlijk. Feit is dat ze gewoon minder rocken (in het tweede deel) en dat is waar ze net zo goed in zijn.
En je mag op z’n minst vermelden dat die ‘4 hits’ toevalligerwijs allemaal op de eerste helft van de plaat staan. Want halverwege kakt het behoorlijk in (zeker in vergelijking met eerdere albums, die wel over de hele line sterk bleven). Het maakt me geen ene drol uit of ze nu wel of niet verkopen (of ‘toegankelijker zijn geworden’) en waar ze gedraaid worden, maar je mag op z’n minst vergelijken met wat ze in hun mars hebben. Eerdere resultaten bieden nooit garantie natuurlijk. Feit is dat ze gewoon minder rocken (in het tweede deel) en dat is waar ze net zo goed in zijn.
George hoezee. Zo is het en niet anders. Al moet ik zeggen dat van de eerste 3, BOTT toch echt de beste was. Die sfeer van Knocked Up, die agressie van Charmer, die funk van My Party…VET. En dat heeft deze plaat niet, veilige shit! Absoluut dieptepunt voor deze mannen.
Ohohohoo, this sex is on fihiiihiiire!
WAT DE FOK?!
George hoezee. Zo is het en niet anders. Al moet ik zeggen dat van de eerste 3, BOTT toch echt de beste was. Die sfeer van Knocked Up, die agressie van Charmer, die funk van My Party…VET. En dat heeft deze plaat niet, veilige shit! Absoluut dieptepunt voor deze mannen.
Ohohohoo, this sex is on fihiiihiiire!
WAT DE FOK?!
Als je nagaat dat ik van BOTT ‘On Call’ het beste nummer vond, dan is het logisch dat ik deze plaat helemaal top vind!
Als je nagaat dat ik van BOTT ‘On Call’ het beste nummer vond, dan is het logisch dat ik deze plaat helemaal top vind!
Ja dan wel ja.
Ja dan wel ja.
Ik denk bij die eerste twee nummers steeds aan living colour
Ik denk bij die eerste twee nummers steeds aan living colour
Ze komen 21 februari naar de HMH..
Ze komen 21 februari naar de HMH..
dat staat er toch al bij Remco 🙂
dat staat er toch al bij Remco 🙂
Maar ik lees graag comments, je weet toch!
Hmm..
Eerlijk gezegt heb ik de Kings of Leon leren kennen door hun laatste album, wat ik dus van hun gewend ben. Nu ik die andere albums aan het beluisteren ben, vind ik het allemaal nog beter! Wie zegt dat een band alleen maar de zelfde stijl aan moet houden? Dan is het toch ook niet meer interessant? Ik vind al hun albums goed, en iedere stijl van Kings of Leon spreekt mij aan. Ik luister ook veel naar Eddie Vedder en Chris Martin, het is dus vanzelfsprekend dat ik verliefd ben op de stem van Caleb Followill, haha.