Meestal heb ik wel een aandachtig oog en oor voor voorprogramma’s. En meestal herinner ik me ook prima of ik het goed of slecht vond. Maar in het geval van Parts & Labor kan ik het me echt niet meer herinneren. Misschien kwam het wel door de hooggespannen verwachtingen van het hoofdprogramma van die avond: Battles. In ieder geval hebben ze blijkbaar niet zoveel indruk op mij gemaakt dat ik nu de eerste drie Parts & Labor-cd’s al op harde schijf of in de kast heb staan. Naar aanleiding van hun nieuwe plaat Receivers, hun vierde, kon hier best snel eens verandering in komen. Receivers is namelijk een spannende noiseplaat geworden. In de acht nummers zitten de instrumenten elkaar nogal eens in de weg terwijl ze vechten voor een plekje op je trommelvlies. Daarbij schuwen ze het niet om een voor noise toch niet bepaald orthodox instrument als een doedelzak (“Litte Ones”) of zingende zaag (“Mount Misery”) van stal te halen. De nummers zitten stuk voor stuk ook stampvol ge(s)laagde ideeën. Het maakt het geluid van deze New Yorkers vol en intens. Daardoor zijn de tracks misschien wat moeilijk verteerbaar. Daarom is het wel zo prettig dat Parts & Labor er niet voor kiest om een plaat tot het gaatje te vullen, maar het bij iets meer dan veertig minuten houdt. Enige minpuntje vind ik zelf de wat Gary Numan-achtige zang van Dan Friel, al is het wel weer prima te verhapstukken als hij aangevuld wordt door een tweede stem, in bijvoorbeeld “Little Ones”.
mij=Jagjaguwar / Konkurrent