Vorig jaar verscheen – volkomen onverwacht – een nieuwe plaat van Pat Cupp, Long Time Coming. Sinds de jaren vijftig is er weinig belangwekkends van de man verschenen, hoewel hij vooral in de zeventiger jaren nog wel hier en daar opdook. De release van Long Time Coming was goed getimed, want andere oude helden, denk aan Johnny Cash, Lee Hazlewood en in ons land Andy Tielman, keerden ook zeer succesvol terug aan het front. De belangrijkste wapenfeiten van Pat Cupp vonden vooral van 1957 tot 1960 plaats. Nadat Sun Records, het label van zijn grote held en voorbeeld Elvis Presley, geen platen van hem wilde, ging hij naar RPM en daar bracht hij zijn grootste hits uit: “Long Gone Daddy”, “That Girl of Mine” en “Do Me No Wrong”. Het Spaanse El Toro heeft al die classics – minor classics is misschien een betere omschrijving – bij elkaar gezet en als Long Gone Daddy: The Complete 50’s Recordings een monumentje voor een oude rockabillyheld opgericht. Hoewel vaak gezien als een Elvis-kloon blijkt hij wel degelijk een eigen smoel te hebben. Snelle rockabilly, een goede band en een stem die nu misschien niet al te spectaculair meer klinkt, maar die in die tijd wel degelijk een boel danszalen op de kop moet hebben gezet.
mij=El Toro / Bertus