Het lijkt wel bijna alsof Rise Against het uitbrengen van hun platen via major Universal moet compenseren door zoveel mogelijk te benadrukken dat de band nog steeds de ware ‘spirit’ heeft. In het hoesje zit een flyer van PETA, het hoesje van hun nieuwe cd Appeal To Reason is gedrukt met plantaardige inkt op gerecycled papier. De propagandakreten en adviezen voor lees- en kijkvoer staan van voor tot achter in het boekje. Je zou bijna vergeten dat er nog zoiets is als muziek. Vanzelfsprekend zijn de teksten hiervan óók doorspekt met boodschappen. Als de band niet zulke goede muziek zou maken, dan zou ik er echt heel erg moe van worden. Dat word ik nu alleen maar van de akoestische kabbelsong “Hero of War”. Raad maar eens waar dat over handelt. Gelukkig trekt de band in de andere nummers wel geregeld flink van leer (eh, mag dat wel in een recensie van een album van strikte vegetariërs?). Wat dat betreft is openingstrack “Collapse (Post Amerika)” een lekker begin. Daarin is Rise Against op zijn best. Dat hadden ze van mij wel iets meer mogen doen op Appeal To Reason. Zoiets hoor ik liever dan zo’n midtempo nummer als “Long Forgotten Sons”, dat daarop volgt. Dat midtempo-gedoe is me net iets teveel op maat gemaakt voor het publiek waar Timbo zo van schrok toen hij de band interviewde vorig jaar. Maar goed, als McIlrath ‘Maybe we’ve outgrown all the things that we once loved / Run away / But what are we running from’ zingt in “Audience of One” begrijp ik wel dat de band zich in een lastig parket bevindt. Gelukkig zijn er dan altijd nog lekkere uptempo krakers als “Kotov Syndrome” op Appeal To Reason om dat even te vergeten.
mij=Geffen / Universal