In 1992 leefde Kurt Cobain nog, verscheen REM‘s Automatic for the People, en verscheurde Sinéad O’Connor een foto van de Paus. Het is ook het jaar dat het laatste album van Shelleyan Orphan verscheen. Tot 2008 dan, want na zestien jaar is er nieuw werk van Caroline Crawley en Jemaur Tayle uit Bournemouth. Naast een boxset met de eerste drie albums, niet eerder uitgebracht materiaal en een DVD is er zowaar een volledig nieuw album uit: We Have Everything We Need. De stem van Caroline Crawley zal velen bekend in de oren klinken, ze zong namelijk ook enkele nummers op Blood van This Mortal Coil. Het eerste deel van het album, vooral het tweede en derde nummer, is indrukwekkend en wordt geheel gedragen door Crawley’s warme stem en de sfeervolle strijkers. Het gaat een beetje mis bij “Something Pulled Me” een nogal simpele en weinig originele countryballad. Helemaal mis gaat het bij de nummers die door Jemaur gezongen worden, zoals “Evolute” en “I’m Glad You Didn’t Jump Out of the Car That Day”. Het zijn op zich mooie nummers maar zijn stem is gewoon een beetje saai, zeker vergeleken met de zang van Crawley. Afgezien van deze minpuntjes is We Have Everything We Need een verrassend goede comeback van een band die eigenlijk stiekem door niemand gemist werd.
mij=One Little Indian / Bertus