Flying Lotus – Los Angeles

Het bubbelt, het schuurt, het kraakt, het vervreemdt, het heeft een niet bijster hoog tempo, het is mysterieus en het zet aan tot nadenken. Tsja, een hoop groepjes, projecten, bands en acts voldoen aan deze beschrijving. Yppah, bijvoorbeeld, of Funki Porcini, of Plaid, maar ook Flying Lotus, een project van de Amerikaan Steven Ellison, kan na het fabriceren van zijn cd Los Angeles achter alle genoemde eigenschappen een vinkje zetten. De Amerikaan smijt met ritmische elementen en sferische, vreemde en atonale geluiden, geluiden die net als bij Boards Of Canada niet helemaal in de pas lijken te lopen. In tegenstelling tot Boards Of Canada (en Yppah, Funki Porcini en Plaid) bleek Ellison echter niet in staat om liederen op dit album te plaatsen die blijven hangen of je echt benieuwd maken naar de diepere betekenis. De akkoorden zijn vreemd, maar bieden de luisteraar geen houvast. Er staan gewoon geen liederen met goede ideeën voor de langere termijn op deze cd: het dreint maar wat voort, maar het wachten op een lied dat erom vraag om te worden herhaald, blijkt helaas tevergeefs. Nou ja, vooruit: “Beginners Falafel” is met zijn hypnotiserende elementen nog wel de moeite waard, al zegt het veel, zo niet alles, dat dit niet een zo heel geniale lied met kop en schouders boven de rest van de tracks op het album uitsteekt. Nee, als u experimentele downtempo elektronica zoekt, raad ik u vooral aan deze cd te mijden en uw zoektocht voort te zetten.

mij=Warp / Rough Trade