Girls Aloud – Out Of Control

Bij kritiek op iemands kortzichtige visie op wat “goede muziek” is, herinnert mijn lief mij er altijd even aan dat ook ik ooit een rockist pur sang was. Tegenwoordig zou ik het niet meer in mijn hoofd halen om mijn beleving van muziek af te laten hangen van het feit of het met “echte instrumenten” is ingespeeld, de uitvoerende muzikanten zelf schrijven en ze het liefst ooit in een keldertje het bandje zijn begonnen. Je kunt vraagtekens zetten bij zoiets als Rock Nation of Popstars, maar als het iets moois oplevert is er voor mij geen reden tot klagen. Helaas hebben we in Nederland nog geen evenknie gevonden voor het Britse producersteam Xenomania. Onder leiding van Brian Higgins heeft dit team met de tekstuele tongue-in-the-cheek bijdrages van Miranda Cooper al menig popparel op hun CV mogen bijschrijven. De lijst met namen wordt steeds indrukwekkender en mede daarom kijk ik altijd reikhalzend uit naar een nieuw album van Girls Aloud. Higgins en co lijken hun werk voor deze vijf meiden te benaderen als hun muzikale speeltuin waarbij het werk voor andere artiesten op een prettige manier haar sporen achterlaat. Zo ook op Out Of Control. We noteren onder andere: Gabriella Cilmi (hitsingle “The Promise” en “Love Is The Key”), Pet Shop Boys (die zelf meeschreven aan ueberpopjuweel “The Loving Kind”) en Annie (“Untouchable”, misschien zelfs het fraaiste Girls Aloud-nummer ooit). En de Girls? Die doen gewoon lekker hun ding, waarbij met name de in kwantiteit en kwaliteit toenemende vocale bijdrages van Nicola Roberts in positieve zin opvallen.

mij=Fascination / Universal