Ik weet zeker dat in het hoge noorden van Noorwegen de opwarming van de aarde nog niet is begonnen. Er blijft namelijk maar superieure blackmetal uit deze regionen verschijnen, waar de koude rillingen van over je rug lopen. Dat kun je toch echt niet maken als je met je kont onder een palmboom ligt en aan een mierzoete cocktail loopt te lurken. Daar moet het gewoon ijskoud voor zijn. Dampende asem uit je mond, ijsbloemen op je slaapkamerraam en lange pegels aan de dakgoot. U begrijpt het waarschijnlijk al, Iskald heeft ook niet onder de tropische zon gelegen en brengt op Revelations Of Reckoning Day een ongekende kilheid ten gehore waar zelfs Al Gore jaloers op zou zijn. Het zou helemaal niet zo’n gek idee zijn als deze cd gewoon wereldwijd verspreid zou worden. Geheid dat we binnenkort weer eens de tocht der tochten kunnen verwachten. In tegenstelling tot hun eerste album is er deze keer geen keyboard aan te pas gekomen, behalve dan misschien in het muzikale intermezzo “Endtime”. Dit is zeker een goede keus gebleken want hierdoor klinkt het geheel een stuk dreigender en agressiever dan zijn voorganger. Naast de nodige dissonante, melancholische akkoorden, bedient dit Noorse tweetal zich veelvuldig van razendsnelle riffs, wat zorgt voor afwisseling en dynamiek. Persoonlijk daalt bij mij de temperatuur nog het meest van het ruim negen minuten durende “Warriors Of The Northern Twilight”, het hakkende “The Orphanage” en het pakkende “Det Stilner Til Storm”. De rest is echter niets minder en het kwik stijgt nimmer boven het vriespunt. Ik ga mijn schaatsen alvast uit het vet halen.
mij=Indie / Bertus