Hun debuut uit 2005 kende ik niet maar Versus The Throne, het tweede album van Left To Vanish smaakt zeker naar meer. Laat je niet misleiden door het roze logo, het cartooneske artwork of de knappe smoeltjes van de bandleden. Deze gasten uit Philadelphia zijn hard as hell. Of misschien kan ik beter zeggen zo slow as fuck. Wat gaan deze mannen tot de grond! Ze gaan van de ene memorabele break direct door naar de volgende allesvernietigende vertraging. Daardoor is deze cd zeker geen gemakkelijke kost geworden. Je moet daar wel van houden. Elf nummers lang, ultralogge, brutale deathcore met mathematische, polyritmische oefeningen tussendoor en sporadisch wat zoetsappig gepingel om op adem te komen. Het grote gevaar bij dit soort releases blijft dat het na verloop van tijd op elkaar gaat lijken en de kracht van de eenvoud verloren gaat. Gelukkig gebeurt dat bij deze jonge honden niet. Ze weten precies wanneer ze moeten schakelen waardoor je op het puntje van je stoel blijft zitten. Of als je al niet meer zat, waardoor je van een potje luchtgitaar spelen gelijk door kunt naar ruig zwiepende hoofdbewegingen. Liefhebbers van The Acacia Strain en het oudere werk van Cephalic Carnage zal dit werkje zeker bevallen. Ik ben in ieder geval om.
mij=Lifeforce / Suburban