Liquid Spirits – Music

Jasmin Tusjadia. Brian Zalmijn. Dedre Twiss. Lo van Gorp. Het zijn namen die u hoogstwaarschijnlijk niets zeggen. We leven dan ook in een onrechtvaardige wereld, waarin deze zangers en zangeressen in de schaduw moeten staan van mensen als Gordon en Marco Borsato. Maar ze klagen daar niet over. Achtergrondzanger(es) zijn betaalt de huur, dus mekkeren ze niet. Maar de spotlights lonken wel, en daarvoor is er Liquid Spirits. Een soulband die niet teruggrijpt naar de sixties, zoals tegenwoordig zo hipperdepip is, maar juist naar de complexe, rijk gearrangeerde seventies. Niet voor niks heet een nummer “Stepney” , naar de arrangeur en producer van onder meer Rotary Connection, The Dells en Earth Wind & Fire. Manuel Hugas (bassist in vele Nederlandse bands) en Wiboud Burkens (keyboardspeler in al net zoveel Nederlandse bands) hebben weliswaar de muzikale leiding, maar vocaal stralen dus de net genoemde sterren. Music is het tweede album van Liquid Spirits, het eerste kan aan uw aandacht ontsnapt zijn omdat de oorspronkelijke leadzanger ze een kunstje flikte, en het debuut eigenlijk al bij release als een soort weeskind was opgegeven. De wraak van Burkens en Hugas is zoet: ze hebben met Music gewoon een nog betere plaat gemaakt. Er wordt geschermd met de medewerking van Leon Ware (produceerde Marvin Gaye) en Little Brother-rapper Phonte, maar geheel op eigen kracht komen ze toch het beste voor de dag. Opener “Say It Ain’t So” is een breakmonster dat zich in je hersenpan vast bijt, het uitgesponnen “Closing Time” is om chocoladetranen van te huilen zo mooi en afsluiter “Heaven” wurmt zich met stip in mijn uitvaart top 3. Soulplaat van het jaar, met afstand nog wel.

mij=Kindred Spirits / Rushhour