Van huis uit heb ik het niet meegekregen, die liefde voor muziek. Het levende bewijs werd geleverd toen ik onlangs alle Lp’s van mijn ouders in mijn mik geschoven kreeg. De drie albums van Meatloaf, plus twee Neil Diamond-platen van mijn moeder heb ik gehouden. De collectie James Last en een hele zwik aan schlagers van mijn vader ging direct de shredder in. Toch ben ik niet helemaal ongeschonden uit de opvoeding gekomen. Want een lichte schlager-annex feestmuziektik heb ik toch over gehouden aan mijn jeugd en de muziekcollectie van mijn vader. Vandaar dat ik, “serieuze” muziekliefhebber onmiddellijk een boon had voor Rowwen Hèze. Dat mocht namelijk van de goegemeente (daar trok ik me toen nog wat van aan) en het sloot naadloos aan bij mijn “serieuze” muziek. En ik heb ze dan ook hun hele carrière gevolgd. Voor diegenen die dat niet gedaan hebben is er nu Saus (een verbastering van The South). Saus is een liveregistratie van een concert uit de theatertour van Rowwen Hèze, de heren worden ook een dagje ouder, en is een puik overzicht van het oeuvre van de heren. Alle klassiekers, waaronder “De Peel in Brand”, “‘t Roeie Klied” en het fenomenale “Auto, Vliegtuug”. Nog steeds overigens geen enkele reden om Limburgs te gaan lullen, maar had u nog geen Rowwen Hèze cd, grijpt dan nu uw kans…
mij=Rham