Ook ik word een dagje ouder. Sterker nog, ik voelde me een beetje een ouwe lul toen ik mijn jaarlijstje voor 2008 aan het maken was. Bovenaan vechten The Gaslight Anthem en Face Tomorrow om de toppositie (winnaar: The Gaslight Anthem) en ook voor mijn doen rustige bands als de Raconteurs en TV On The Radio wisten een plekje in mijn lijst te veroveren. Waar zijn de punk- en hardcoreplaten gebleven? Veranderd mijn smaak of is er dit jaar te weinig verrassends uit de hardere hoek gekomen? Gelukkig is daar The Bronx om mij wreed wakker te schudden. Met The Bronx III hebben ze een plaat gemaakt die je bij de ballen pakt en vervolgens een ruim half uur niet meer loslaat. Zonder hun punkroots te verliezen hebben ze een flinke portie garagerock door hun sound gemixt en knallen ze er elf nummers uit. Compromisloos, hard, gemeen. Het schuurt, het doet hier en daar een beetje pijn, maar het is vooral erg lekker los gaan op dit derde album van deze band uit Los Angeles. De nummers zijn kort, puntig en komen direct tot de kern. Dit is punk rock ‘n’ roll van de bovenste plank. Soms klinkt het dramatisch, zoals in het geweldige “Six Days A Week”, dan weer ouderwets agressief ( in “Digital Leash”) en zelfs de melodische kant van de band (“Minutes In Night”) doorstaat de kwaliteitscontrole. Klassiekertje. Jammer dat mijn jaarlijstje al is ingeleverd.
mij=Wichita / V2
uhm, the gaslight anthem of de bronx, wie schudt je wakker?
The Bronx III is verder een zeer goede plaat die ook in mijn eindlijstje staat.
al een keer naar het album van Fucked Up geluisterd? Zelfde basis maar vele malen beter en gedurfder