Een doodshoofd? Wat doet een doodshoofd op de cover van een indiebandje? Dat is toch weggelegd voor een geheel ander genre met brullende mannen, raggende gitaren en donderende drums? Ik vraag me dan ook echt af wat de bedoeling is van deze cover. Ik zou bij het zien van deze hoes deze cd nooit uit de schappen hebben gehaald. Toch ligt hij nu op mijn bureau, dus de band heeft geluk. Nou ja, geluk ook niet echt, want bij de commotie over de cover blijft het wel. Muzikaal veroorzaken The Stills geen enkele commotie. Stuk voor stuk zijn het ‘leuke’ liedjes op deze derde plaat, maar nergens willen ze me verrassen. Vreemd eigenlijk, want de groep stond in het voorprogramma van drie van mijn favoriete bands, namelijk Interpol, Yeah Yeah Yeahs en Kings Of Leon. Dan moet je toch wel wat in je mars hebben, lijkt me. En dat hadden ze ook, want vorige albums laten meer durf zien en de band werd destijds vergeleken met o.a. Editors. Maar zoals ze in de financiële wereld zeggen: behaalde resultaten zijn geen garantie voor de toekomst. En dat is overduidelijk het geval bij The Stills; ze hebben geprobeerd Kings Of Leon na te doen door toegankelijker te worden, alleen slaan zij de plank wél mis.
mij=Arts & Crafts / Konkurrent
The Stills zetten er een punt achter: http://www.canvasmedia.ca/newsletter.php?search=209t