Waar het vorige album mij nog hartstochtelijk aangeraden moest worden (en ik na het horen van één liedje al overtuigd was), wisten veel mensen de weg naar het nieuwe album van Department of Eagles al voor mij te vinden. Toen ik het op mijn beurt weer aan een goede vriend aanprees, zei hij: “Eric Corton vond het ook al goed, meestal is dat geen goed teken.” Ik vertelde hem dat hij Eric Corton op zijn woord mocht, nee moest geloven. In elk geval dan toch wat betreft In Ear Park, het absoluut geweldige album van dit New Yorkse duo, waarvan de ene helft (Daniel Rossen) ook bandlid van Grizzly Bear is. De hele plaat is een en al sfeer en ik kan er niet precies de vinger op leggen, waarom de opgeroepen sferen van deze plaat juist de beste zijn van 2008. Ik kan wel zeggen dat de mix tussen folk en pop (want de elektronica van het vorige album heeft plaatsgemaakt voor echte instrumenten tot aan banjo’s en blazers toe), tussen ouderwets en nieuwerwets en tussen liedje en melodie geweldig goed geslaagd (en in dit geval trouwens ook gelaagd) is, maar dan weet u nog niks en droom ik ondertussen weer weg. Nou ja, wegdromen… Ik word met zachte, maar dwingende hand mee het bos ingetrokken dat voorop de albumhoes staat, om er tot het einde van de plaat niet meer uit te komen. Daniel Rossen en Fred Nicolaus vragen me met hun muziek dit album op repeat te zetten tot in de eeuwigheid. En ik slik het – beklemming voelt hier niet onaangenaam – als zoete koek. Prachtig.
mij=4AD / V2