Jess – All Hands Filled With Joy

Toch best lullig als je met een competitie meedoet en bij de selecties voor de finales pas te horen krijgt dat je volgens de – ongetwijfeld deskundige – jury eigenlijk in de verkeerde categorie bent ingeschreven. Het overkwam Jess – een samenvoeging van de eerste en laatste letter van de voor- en achternaam van Janneke Steffens – in de voorrondes van de Grote Prijs. Tijdens de halve finales in de categorie singer-songwriter kreeg ze namelijk te horen dat ze eigenlijk meer in de categorie pop/rock zou thuishoren. Het zal iets met de door haar meegenomen achtergrondzangeressen te maken hebben gehad. Luisterend naar All Hands Filled With Joy blijkt echter dat we hier wel degelijk met een singer-songwriter van doen hebben. Waar andere debuterende singer-songdames qua eigen sound vaak nog zoekende lijken te zijn, maakt de zesentwintigjarige zangeres op haar debuutalbum een zelfverzekerde en trefzekere indruk. Haar prettige soulvolle stemgeluid – met zo’n fijn korreltje erop – heeft een prima thuis gevonden in de fraai open gearrangeerde jazzy popliedjes, waarbij met name de her en der smaakvol ingevulde koortjes opvallen. Met schijnbaar speels gemak wordt het altijd op de loer liggende monster der gezapigheid ontweken. In tekstueel opzicht bewandelt Jess regelmatig als een soort Bridget Jones van de popmuziek het onzekere pad der liefde. Die zoektocht zou haar in de vorm van het uitbundige, aanstekelijke “Shut Up (And Kiss Me!)” wel eens een welverdiend radiohitje op kunnen leveren. Vergeten we gewoon dat hele Grote Prijs verhaal.

mij=Moon Records