Toen ik de naam Kelli Ali las, zei me dat eerlijk gezegd niet zoveel. Toch bleek het hier te gaan om de zangeres die in de hoogtijdagen van de triphop de vocalen voor haar rekening nam op een van mijn favoriete albums uit dat genre: Becoming X van Sneaker Pimps. Haar inbreng bleef beperkt tot dat ene album. Ik leefde in de veronderstelling dat ze naderahnd met de noorderzon was vertrokken. Rocking Horse blijkt echter inmiddels haar derde soloalbum te zijn. Het roer is nogal drastisch omgegaan, want alle sporen van haar triphopverleden zijn hierop verdwenen. Kelli zingt met een kinderlijk onschuldig klinkende, ijle stem over door Max Richter spaarzaam gearrangeerde hippiefolk voorzien van middeleeuwse melodielijnen. Kinderlijke onschuld, Max Richter, hippiefolk, de middeleeuwen én ijle dameszang in een zin; dan komt een vergelijking met Vashtii Bunyan natuurlijk wel heel erg dichtbij. Voor liefhebbers van Bunyan is Rocking Horse dan ook een regelrechte aanrader. Het zal mijn gebrekkige kennis van de hippiefolk zijn die mij hier en daar deed herinneren aan The Wishing Tree – een vergeten zijproject van Marillion-gitarist Steve Rothery waar al zo’n zes jaar een tweede album van zou moeten verschijnen. Al met al pakt de verrassende koerswijziging voor Kelli Ali zeer positief uit. Mijns inziens niet in de laatste plaats door de hand van de meester.
mij=One Little Indian / Bertus