Frontman Aled Philips komt aangestrompeld. Het is dat hij zijn pantoffels niet aan heeft, anders zou je zeggen dat we hier met een grieperig persoon te maken hebben. Zijn haar is een grote bos chaos, hij heeft een trainingsbroek aan waar de meeste mensen alleen mee op de bank liggen en als Aled zich voorstelt horen we dat zijn stem gister een te ruig feestje heeft meegemaakt. ‘Eerst zijn we naar het Anne Frank-huis geweest in Amsterdam. Indrukwekkend om zoiets te zien, al blijft de gedachte achter dit alles zeer triest. Hierna zijn we de stad in geweest met Simple Plan en Zebrahead om een paar biertjes te pakken en een coffeeshop te bezoeken.’ Met als gevolg: Aled is pas net wakker.
Het is vier uur ‘s middags dus Kids In Glass Houses lijdt nu al een rock’n’roll bestaan? ‘Het was ook nooit de bedoeling om zo serieus te worden. Persoonlijk mis ik de oude tijd. Hier konden we nog gewoon flink zuipen voor het optreden, tijdens het optreden en na het optreden. Nu hebben we verantwoordelijkheid, aangezien verschillende mensen voor ons werken. Er lopen hier perspromotors rond, er zijn programmeurs, geluidsmannen en lichtmannen voor ons in de weer. We kunnen dit eigenlijk niet meer maken, maar af en toe mag het.’
mij=Interview: Paddo.
Als ik Aled confronteer met zijn uitspraak na de tour van de Lostprophets moet hij even diep graven in zijn geheugen. 'Heb ik ooit gezegd dat ik handtekeningen heb moeten zetten op niet bestaande borsten van meisjes? Ik zal vast bedoeld hebben dat het publiek dat op onze shows afkomt zeer jong is. Laten we zeggen tussen de veertien en achttien.' Hulde voor de zelfkennis van Aled en het feit dat hij dit durft toe te geven. Veel bekendere britpop- en emobands ontkennen nog steeds dat zij piepjong publiek trekken. Mocht Aled dit ontkend hebben konden we altijd nog even naar buiten kijken, want vier uur voor aanvang voor het concert staat er al een gigantische rij voor de 013. Hij richt zijn ogen ditmaal naar buiten en kijkt met een wazige blik naar buiten. 'We begrijpen goed dat de meeste bezoekers voor Simple Plan komen en anders wel voor Zebrahead. Toch is het fijn om te zien dat er elke show een twintigtal fans vooraan staan om mee te zingen.'
Bij de eerste volspeler van Kids In Glass Houses zit een akoestische dvd als extra. 'Dat was echt een kick om te doen. We hebben zo'n zes shows akoestisch gedaan en uiteindelijk besloten om er eentje helemaal op te nemen en uit te brengen.' Het album had echter een ander doel. Het moest duidelijk maken dat Kids In Glass Houses een brug wil slaan tussen het nette geluid van de popmuziek, maar er toch lekkere vieze invloeden in wilde laten horen. ' Daardoor lag de titel Smart Casual zeer voor de hand. Aan de ene kant is het Smart ( slim ) en aan de andere kant is het Casual ( netjes ).'
Aled blijkt een rustige man te zijn. Of ligt dit vandaag aan zijn kater? Korte, bondige en haast politiek correcte antwoorden komen terug op mij. Als ik als laatste nog even wil weten met welke band hij het liefst wil samenwerken in de toekomst blijkt hij toch snel van geest. ' Glassjaw man! Die band is heilig. Helaas treden ze niet meer zo vaak op. Maar je mag jaloers op me zijn, ik heb ze maar liefst vier keer mogen zien optreden afgelopen jaar!' Alleen tijdens dit antwoord verdwijnt zijn hand onder zijn hoofd vandaan en valt deze godzijdank niet op volop de tafel. 'Bedankt voor je tijd, ik ga weer snel mijn bed opzoeken en wat eten.' Volgende keer mag Aled pantoffels meenemen op toer, vandaag had hij ze namelijk zeker nodig.