Ik snap prima dat je soms met een band het gevoel van een bepaalde periode wilt terughalen. Ik snap ook nog dat je daarvoor soms teruggrijpt op oude instrumenten of oude apparatuur, simpelweg omdat je daarmee makkelijker het gewenste geluid kunt terughalen dan met digitale toeters en bellen. Maar het wordt wat mij betreft wat minder voor de hand liggend wanneer je in álles een bepaalde periode probeert terug te halen, inclusief doffe drums, ijle zang en andere zaken die destijds gewoon niet beter kónden. The Kneejerk Reactions doen dat laatste dus wel. Dat betekent dat als je iemand dit schijfje zonder toelichting in de handen drukt, die persoon makkelijk zou kunnen concluderen dat het garagerock, bluesrock en rhythm & blues van het eind van de jaren zestig is. Zeker, het heeft best zijn charme, want de twaalf – uiteraard korte – songs zijn best vermakelijk. Maar ergens blijf ik het een wat geforceerde herhalingsoefening vinden.
Knucklebone Oscar weet wel te verrassen. Niet in zijn stijl, want dat is een sausje van garagerock, rockabilly, rhythm & blues, glam en zo nog wat stijlen. Maar wel in de energie en drive die in zijn songs te horen is. Vanaf opener “Knucklebone Messiah”, geopend met fraaie oldskool achtergrondkoortjes, tot afsluiter “Back To The Jungle” is het de gitaar die de hoofdrol speelt. Met solo’s, maar vooral met lekkere hooks die in de eerste maten al de toon zetten voor een paar minuten lekker raggen en rammelen. Ik ging er eigenlijk steeds vanuit dat deze Oscar een Amerikaan was – en toen kwam ik erachter dat hij uit Finland komt. Ook al komt er heel wat goede rammelrock uit die contreien, het verbaast me eigenlijk nog steeds. Het klinkt namelijk alsof deze plaat het logisch vervolg is op wat hij eerder hoorde in een zo’n typisch Amerikaanse, wat smoezelige diner. Mannen met megabakkebaarden, ongeschoren wangen en losjes op de lip bungelende sigaretten. Maar Knucklebone Oscar plaatst de losheid van destijds wel in opnamekwaliteit uit 2008. Niet té netjes, maar gewoon in fatsoenlijk geluid. En daarmee is deze plaat helemaal af.
mij=Screaming Apple / Clearspot & Rookie / Sonic