Universe 217 – Universe 217

Er was een tijd dat ik de albums van My Dying Bride echt bizar veel draaide. Dat was zo rond hun releases begin jaren negentig. Ik had niet verwacht nog eens een evenknie te horen van die geweldige eerste drie albums van deze Engelse treurwilgen. Tegelijkertijd draaide ik ook veel Last Crack‘s tweede cd Burning Time, een zwaar onderschat avontuurlijk metalalbum. Tot mijn verrassing hoorde ik nu uit onverwachte hoek een album dat de ideale mix van die twee bands is. Universe 217 komt namelijk niet uit een mistroostige Engelse industriestad of een Amerikaanse verlaten stad, maar uit Griekenland. Wat de band laat horen op hun titelloze debuut-cd ligt namelijk behoorlijk in de lijn van Last Crack en My Dying Bride, maar dan wel met in de achterzak alle ontwikkelingen aan stijlen die de metal de afgelopen vijftien jaar doorgemaakt heeft. Maar er is nog een klein iets dat een heel groot verschil maakt. Achter de microfoon staat namelijk Tania. En zij is zonder twijfel een van de sterkste zangeressen die ik afgelopen jaren in de metal langs heb horen komen. Ze is geen allesverwoestende blafkat, geen irriterende sirene à la Sharon Den Adel, geen poging tot het zijn van een Anneke de Tweede, nee, zij is een alle stormen weerstaande rots in de branding. En dat is nodig ook, want dat de drie heren die om haar heen staan te musiceren, haar het leven gemakkelijk maken is alles behalve waar. In hun muziek zit een continue dreiging van onheil en dat maakt deze debuut-cd van begin tot eind extreem boeiend.

mij=Burning World