De bandnaam roept bij mij beelden op van een ledenwerfactie, waar vanuit een vrolijk beschilderde touringcar vlaggetjes worden uitgedeeld, en dat is wel ‘t laatste wat bij deze mystieke ambient-muziek past. Al googlend kom ik op de bedoelde associatie: een geheimzinnig legerproject, waarbij het Amerikaanse leger een cirkelvormig vliegtuig ontwikkelde. Dat past een stuk beter natuurlijk! De akkoorden van opener “Rayleigh Scattering” doen verlangen naar reizen hundred million light years ver van hier. De boordcomputer communiceert met de welbekende stem van Apple’s speech synthesizer. Tot zover niets niets nieuws onder de zon, maar dan komt in “IAC” ineens er een oriëntaalse tabla-groove het liedje in geslopen. De synthesizers lijken er haast van te schrikken en botsen er tegenaan, tot ze de sample, geholpen door de hardste beat van de plaat, kapot hebben getrokken en er alleen nog een abstracte echo rest. Fraai. Het is spijtig dat het bij deze ene cross-over met wereldmuziek blijft. De rest van de plaat is minimalistischer en pastoraler. “Our World Is Their Heaven” is een lief, maar weinig origineel miniatuurtje, waar de synths uit de groef lopen. Boards of Canada weet u wel, die ook nog opduiken in het outro van “Forst Zinna”, waar een Geogaddi-motiefje als een haperende tape heen en weer schiet. Op het artwork van Against The Dying Of The Light zijn de 12 tracks gescheiden in twee groepen. Mijn voorkeur ligt duidelijk bij de eerste zes. Daar is het album gefocust en de groep tracks vormen een mooi rondo: met een spacy begin en een einde waar een enorm vehikel suizend opstijgt.
mij=Make Mine / Konkurrent