Baskery – Fall Among Thieves

Blink en ik hadden een gat in ons Eurosonic-schema. Al browsend langs de namen waar we dat mee zouden kunnen vullen, stuitten we op Baskery. Even snel kijken en luisteren op de MySpace-pagina van de dames leerde ons in de eerste plaats dat het drie appetijtelijke Zweedse tantes waren en in de tweede plaats dat hun muziek van het lieve, Dixie Chicks-achtige soort was. Ach, je kunt het slechter treffen, dachten wij en gingen kijken in de kelder van het verschrikkelijke News Café. Vervolgens werden we getrakteerd op een portie vuige, opzwepende en bij tijd en wijle ronduit geile mud-country. Zonder twijfel een van de opwindendste acts die we zagen op Eurosonic, en übergeschikt voor een plek op een van de zomerfestivals. Ik vroeg me gelijk af of de cd dan misschien wat woester zou zijn dan dat ene nummertje dat we op MySpace hoorden. Nou, deels wel, is de conclusie bij het beluisteren van hun debuut-cd Fall Among Thieves. Een liedje als “The Brave” waarmee de plaat start is ronduit mierzoet. De stemmen van de zusjes Greta, Stella en Sunniva Bondesson zijn als elkaar overlappende zonnestralen: warm en helder. In het volgende liedje (“One Horse Down”) en ook in “Out-of-Towner” komen ze veel dichter bij het sleazy livegeluid. Het gierende bottlenekwerk en bonkige drumwerk in “One Horse Down” is bijna angstaanjagend en onvrouwelijk (kan dat? ja dat kan!). Sowieso zijn de dames meer dan bovengemiddeld begaafd als het gaat om het mishandelen van hun instrumenten. Menig man zal jaloers zijn op de sound van de gitaren in “On A Day Like This”. Wat dat betreft is het wel een slimme zet van het trio geweest om de nummers samen met producer Lasse Mårtén in een of twee keer op te nemen en de overdubs de overdubs te laten. Het maakt dat Fall Among Thieves dan misschien niet helemaal de live-ervaring van het drietal evenaart, maar het geeft de liedjes wel dezelfde sprankeling. En hoe geweldig ze live zijn, dat kun je binnenkort vast wel ergens zien.

mij=Glitterhouse / Munich