Vrijdagmiddag viel het kwartje. Ik moest muziek opzetten bij de borrel en toen ik een paar nummers op de plaat gevorderd was toen schoot het ineens door mijn hoofd: ZTT. U moet weten, ik ben fan van Trevor Horn. Bassist, tijdelijk lid van Yes (we hebben allemaal onze slechte momenten), producer en vooral labeleigenaar. De man is de grote man achter Zang Tumb Tuum, het label dat voor mij het geluid van de de jaren tachtig bepaald heeft. Welk muzikaal lijstje u mij ook vraagt, Frankie Goes To Hollywood, The Art of Noise en Propaganda zijn nooit ver weg. Allemaal werk waar Horn bij betrokken is. Vooral Frankie is zijn geesteskindje, al had Holly Johnson (nog steeds niet overleden) ook een aardige vinger in de pap. Magoe, zijn werk zette ik gisteren niet op. Wat ik opzette was The Colour of Snow, van Polarkreis 18. Uit Dresden. Nieuw hip en vooral niet op het ZTT label. Dat overigens ook op sterven na dood is. Maar als er een band op ZTT gepast had, dan was het wel Polarkreis 18. Electropop, een vleugje dance en licht extravagante trekjes. Eigenlijk mag je wel zeggen dat Polarkreis 18 de Propaganda van deze eeuw is. Inclusieve het beroerd gezongen Engels. Althans, deels, want Polarkreis 18 zingt ook nog deels in het Duits. En dat mogen ze van mij vaker doen, want het klinkt net iets minder geforceerd. Single Allein Allein heeft u mogelijk her en der gehoord, het is bijvoorbeeld een hit op Kink FM, maar de hele plaat staat als een huis. En bewijst dat alles weer terug komt. Gelukkig maar, want daar was Propaganda ook veel te goed voor…
mij=Universal