Sommige zaken zijn niet te combineren: zure haring met appelstroop, Rita Verdonk met politieke integriteit, en Middeleeuws liedmateriaal met piepjonge, brutale poppy zangeressen die voornamelijk furore hebben gemaakt in het coverbandcircuit. Toch waagt Three-ality de sprong. De drie uit Friesland afkomstige zangeressen werden door producer Onno Krijn ingelijfd om een van zijn muzikale dromen werkelijkheid te maken: liedjes uit de Middeleeuwen en Renaissance in een modern jasje gieten. Dat was nog nooit gedaan, zo zal hij gedacht hebben. Leoni Jansen verzorgde de vocale coaching van de meiden, en het moet gezegd: zingen kunnen ze. Het is loepzuiver, de samenzang klinkt geweldig, en alledrie hebben ze ook solo een prettig in het gehoor liggende stem. Maar hun zang heeft zowel qua uitspraak als frasering en techniek een bepaalde hedendaagse brutaliteit die wat mij betreft niet bij het materiaal past. Hierdoor maakt het geheel een behoorlijk onnatuurlijke en geforceerde indruk. Ze doen simpelweg te veel hun best om spontaan, vrolijk en stoer te klinken. En vooral heel modern. Dat geldt trouwens niet voor de begeleiding, die voor het grootste gedeelte akoestisch is gebleven. Er wordt prachtig gemusiceerd op een grote hoeveelheid instrumenten, waarbij ook exoten zoals de Oud niet worden geschuwd. Maar als er dan opeens zo’n stokoude tekst in de vorm van een zwoele Bossa Nova voorbij komt waggelen, wordt weer pijnlijk duidelijk dat, inderdaad, sommige zaken niet te combineren zijn.
mij=Noon / Music & Words
Of mijn lsd trip is nog niet uitgewerkt, of mijn geheugen laat me in de steek.
Ik dacht dat er vorige week al een recensie van deze tjiekaas of fileunder stond met een commentaar over dikke prammen die muzikaal onvermogen kunnen verdoezelen?
Ik denk allebei Martin: Rachel Unthank, daar stond dat comment bij. Ik zag Three-ality overigens bij DWDD. Het was een mooi, nieuwsgierigmakend verhaal wat ze vertelden, maar toen ze eenmaal begonnen met zingen, vond ik het behoorlijk tegenvallen…
@Martin:
“Dikke prammen die muzikaal onvermogen verdoezelen”?
Nou nee, da’s niet echt mijn insteek bij recensies, zeg maar. Bovendien is dat hier ook niet aan de orde. Uw geheugen laat u dus inderdaad in de steek.
@ Storm
Bij onze zuiderburen is dit al jaren populair in de vorm van Lais. Maar ja maak dat Mathijs maar eens wijs, die stond te springen en jubelen om de originaliteit van deze 3 dames.
@Danny:
Inderdaad, met ook dat verschil dat de dames van Lais daadwerkelijk verstand hebben van het materiaal dat ze zingen (en vaak zelf bewerken en arrangeren).
Dan zijn het toch de prammen die in Nederland de doorslag geven.
Trouwens, dikke prammen zijn WELDEGELIJK een goede manier om muzikaal onvermogen te verdoezelen: Britney Spears, Anita (van Ray), Fatima (hockey tjik), Linda-Roos en die andere twee, Tokyo Hotel (oh nee, dat zijn gasten geloof ik)