Ja, ik heb wel wat met Canadese bands. Op de een of andere manier klinken ze altijd net wat eigenzinniger dan de bands van hun zuiderburen, de Verenigde Staten. Denk bijvoorbeeld aan The Tragically Hip, The Tea Party of Arcade Fire. Toch niet de minste namen! Kortom, toen ik ontdekte dat ook Woodpigeon uit Canada komt, was mijn nieuwsgierigheid al gewekt. En ik moet zeggen, het openingsnummer van Treasury Library Canada, “Knock Knock”, was veelbelovend. De achtmansformatie zorgt voor een fraaie opbouw (van rustig naar een kleine climax, zoals bijvoorbeeld ook in het fraaie “Anna, Girl in the Clocktower”) en een stem die doet denken aan die van de zanger van Wheat, Scott Levesque: zacht en bescheiden, maar fraai. In de loop van de cd doemt steeds vaker de naam Sufjan Stevens op in mijn hoofd, en dat is niet alleen om de gedeelde voorliefde voor lange, maffe songtitels. Nee, het is vooral de romantische sfeer die de cd oproept, en het gebruik van melancholiek klinkende strijkers, de banjo en andere niet heel erg gangbare instrumenten in de popmuziek, zoals het glockenspiel. De cd is niet heel consistent: hoogtepunten als “The Hamilton Academicals” worden afgewisseld met minder interessante nummers (“Love in the Time of Hopscotch”, een verwijzing naar schrijver García Márquez?). Uiteindelijk blijft er echter nog zeker een handvol mooie nummers over op dit debuutalbum. Waarmee Canada me toch weer niet heeft laten zakken!
mij=End Of The Road / Konkurrent