Het lijkt wel of er in de wereld van de soul alleen maar groten zijn, hele groten en de allergrootsten. De laatste categorie krijgt met de jaren een stem als goede wijn: hoe ouder hoe beter. Meer diepte, meer intensiteit en – misschien dat daar de oorzaak ligt – meer vakmanschap. Des te verbazingwekkender is het om recente opnames van Aretha Franklin te beluisteren.Voor velen de grootste soulzangeres ooit, maar de vrolijke en corpulente dame die zich tegenwoordig aan het publiek vertoont, lijkt een volkomen andere te zijn dan degene die zich sinds de jaren zestig de Queen of Soul kan laten noemen. Dat bewijst Sunday Morning Classics maar weer eens, een boxje met drie CD’s waarop de ingehouden en (relatief) rustige kant van Aretha Franklin te horen is. Dus geen “R-E-S-P-E-C-T” maar de droefenis van Hank Williams’ “Cold Cold Heart” en “Muddy Water” en veel stijlvolle ballads. Het betekent ook dat we geen dampende soulrevue te horen krijgen, maar een zondagochtendshow die hier en daar zwaar in strijkers gedrenkt is. Blues, jazz, gospel en soul, het maakt voor een powerzangeres als Aretha natuurlijk geen moer uit. Er blijft slechts de vraag over of dit nu een mooi overzicht is van haar carrière of zo’n thematisch georganiseerde verzamelaar die het vooral op koffietafels goed doet. De keuze van de 48 tracks weerspiegelt niet het beeld dat we van de Queen of Soul hebben (dus godzijdank ook geen “You Make Feel Like A Natural Woman”). En zo hoort het: de powervolle soulster uit de jaren zestig lijkt ook niet meer op de sinds de jaren tachtig klassiek geschoolde legende Aretha Franklin.
mij=Sony
Wellicht handig om te vermelden dat het bij deze verzamelaar gaat om werk van Aretha Franklin voordat zij de Queen Of Soul werd. Dus niet van haar Atlantic tijd, maar toen ze bij CBS zat. Bij CBS wisten ze niet goed raad met haar, vandaar dat de dampende soulrevue ontbreekt.