Voor de doorgewinterde metalhead is deze doodswens wellicht wat teveel van het goede. Het al sinds 1995 bestaande Deense gezelschap grossiert namelijk in tracks met metalclichés, het liefst zelfs zoveel mogelijk binnen één nummer. Op zich best een memorabele prestatie als het gaat om het neerzetten van een record, maar wanneer het een serieuze release betreft op een label van naam, dan zou het allerminst kwaad kunnen zo nu en dan eens verrassend uit de band te springen. Iron Fire ontbeert evenwel elke zweem van fantasie en zal ook met dit inmiddels vijfde studiowerk geen potten breken wanneer het aankomt op originaliteit. Toch is Into The Grave geen slecht album. Muzikaal gezien kan het de zwaarste stormen weerstaan en ook productioneel is alles dik in orde. Op de kleinere festivals zullen deze Denen zeker een graag geziene gast zijn doordat hun Manowariaanse aanpak met meebrulbare strijdliederen overal voor een vrolijke noot zal zorgen, maar in de knusse behuizing van eigen haard zonder het visuele aspect wekt het enkel verveling op, zeker wanneer het gaspedaal los gelaten wordt ten faveure van midtempo gespeelde klanken. Dan wordt tevens duidelijk dat zanger Martin Steene wel heel krampachtig zijn best doet te klinken als Bruce Dickinson, maar wel op een wijze die doet vermoeden dat hij last heeft van constipatie. Opmerkelijk aangezien het zingen van titels als ‘Kill For Metal’ en ‘Hail To Odin’ eigenlijk als adequaat substituut voor laxatie beschouwd zou kunnen worden. Volgende keer beter dan maar of misschien moet hij maatje Hank Shermann aan zijn fiets trekken om samen een nieuw Force Of Evil album in elkaar te knutselen waarop de zaakjes wel naar behoren voor elkaar zijn.
mij=Napalm / Hard Life / Rough Trade