Polar Bear Club

Op zondag 1 maart 2009 staan op de Lijnbaansgracht in hartje Amsterdam om drie uur al rijen met mensen. De Melkweg mag in zijn handjes knijpen vanavond: in de uitverkochte Max staat het frisse pop-icoon Katy Perry, terwijl de Oude Zaal de rockers van The Gaslight Anthem mag verwelkomen. Ook deze kant van het poppodium zal vanavond overvol zijn. De band brengt hierbij nog een verrassing met zich mee: twee sterke voorprogramma’s, namelijk Frank Turner en Polar Bear Club. Beide relatief onbekend, maar ze staan er natuurlijk niet voor niets. Aan mij de eer om dat onbenoembare Polar Bear Club eens wat vragen te stellen.

mij=Interview: Lisa. Foto's: Jelmer
Onbenoembaar, maar men blijft het toch proberen: Polar Bear Club bevindt zich naar eigen zeggen in het grijze gebied tussen posthardcore en punkrock. Sommige nummers staan flink in contrast met de headliner van vanavond, dus het is afwachten wat de reactie van het publiek zal zijn. Het is in ieder geval flink druk, en door een muur van mensen wurm ik mij naar voren voor een ontmoeting met zanger Jimmy Stadt. Ik was al gewaarschuwd dat de band nogal babbelziek zou zijn, en bij het binnenlopen van de kleedkamer wordt dat meteen bevestigd. Waar ik meestal niet meer dan een kort gebrom ontvang, krijg ik nu van alle kanten een hand én een glimlach. Zeker mannen die het naar hun zin hebben op de tour! Vooral zanger Jimmy, waar het interview mee plaats zal vinden, is erg enthousiast, ondanks zijn toegegeven kater.
Gisteravond speelde de band namelijk ook al voor een uitverkochte zaal, in de Vera te Groningen. Als ik vraag hoe dat was antwoordt Jimmy uitgelaten: “Het was een ontzettend gave show. Als openingsact ben je nooit verzekerd van een volle zaal, maar het was eigenlijk vanaf het eerste nummer goed druk. De mensen waren ook meteen energiek, en dat helpt ons weer om energie terug te geven.” Toch voelt de zanger geen druk om een perfecte show te spelen als voorprogramma. “Ik vind het wel relaxed om een avond als deze te openen. Er ligt op deze manier namelijk absoluut geen last op je schouders. Of de avond leuk wordt hangt grotendeels van The Gaslight Anthem af. Wij spelen gewoon, en denken er verder niet over na. Dat is ook een beetje het uitgangspunt van Polar Bear Club.”

Sinds februari is de band met 'Gaslight', zoals Jimmy ze noemt, op tour. Na een aantal shows in Engeland gespeeld te hebben doen ze nu snel het vasteland van Europa aan, om daarna weer richting het Verenigd Koninkrijk te vertrekken. “In Amerika hebben we al eens shows gespeeld met Gaslight, en toen ze vroegen of we ook mee wilden naar Europa hebben we natuurlijk meteen ja gezegd.” Terwijl ik in mijn hoofd zoek naar de volgende vraag vertelt hij enthousiast verder: “Het zijn inmiddels echte vrienden van ons geworden. Het zal nog afkicken geblazen worden als we weer met bands gaan spelen die dichterbij ons genre liggen. Wat dat genre ook moge zijn.” Daar zegt Jimmy wat, want Polar Bear Club heeft een wat rauwer randje dan de collega's die het podium vanavond ook nog gaan betreden. De band ziet hier volgens de vocalist alleen maar voordelen aan. “Als je op tour bent met mensen die qua stijl en manier van doen verschillen van je eigen werk, kan je daar veel van leren. Zo heb ik van Gaslight geleerd altijd uit te stralen dat je het fijn vindt om op dat podium te staan. Als jij geen lol hebt in je ding, dan heeft iemand die er naar moet kijken zeker geen lol.” Wijze woorden van een zanger die tot nu toe tijdens het interview ook alleen maar een lach op zijn gezicht heeft gehad. Toch is de muziek van Polar Bear Club op zijn minst niet zoetsappig. Volgens Jimmy proberen ze een goede tussenweg te zoeken tussen het donkere en het lichtere in muziek. Op nummers van Sometimes Things Just Disappear, dat in maart 2008 al in Amerika uitkwam, is ook moeilijk een stempel te drukken. Toch moeten we volgens de zanger geloven dat dit bij het aankomende album iets anders zal zijn: “Op het nieuwe album dat gepland staat voor eind herfst 2009, zullen de nummers meer een eigen karakter krijgen. Het ene is wat heftiger, en in het andere zit duidelijker wat meer punk.” Gelukkig belooft Jimmy ons vanavond al een voorproefje te geven en wat nieuwe nummers te laten horen.
Op de vraag wat we de komende tijd van Polar Bear Club kunnen verwachten heeft Jimmy in zijn enthousiasme eigenlijk al antwoord gegeven. Toch stel ik hem die vraag alsnog, en de zanger zegt na de korte tour door Europa weer shows te gaan spelen in Amerika met het wat hardere Have Heart en Trapped Under Ice. Nieuwsgierig als ik inmiddels ben naar de oude én nieuwe nummers, wens ik hem succes met de show vanavond. Wanneer hij mij met nog steeds die lach op zijn gezicht bedankt voor het interview, start tijdens de soundcheck beneden keihard een nummer van Katy Perry in. Één moment verdwijnt de glinstering uit zijn ogen en lacht hij spottend: “Zo, dat is ook niet echt geweldig.” De mannen van Polar Bear Club spelen vanavond ongetwijfeld inderdaad een muzikalere show, maar nu maar hopen dat Katy dat niet heeft gehoord…