Er woont een (relatief!) grote groep Italianen in Luxemburg, wat ook wel de reden zal zijn dat dit Italiaanse duo op een label uit ‘t Groothertogdom debuteert. Nou ja debuteert, ze maakten al platen onder de naam Pitch. Kent u ze? Ik niet en als ‘t enigszins in ‘t verlengde van dit vervelende album ligt zal ik er geen moment om treuren. Luca en Alessandra vormen een type jongen-meisje-duo waarvan er oneindig veel zijn geweest in de popgeschiedenis. Wie zingt? Juist, de dame. En de jongen? Achter de knoppen. Hij bedient de overstuurde synthesizers en drummachines en that’s about it. Minimalistisch en noisy. De teksten zijn sloganesk, ik verwacht in zo’n opstelling niks anders, met kreten als ‘cocaine on my skin’. Ze worden manchmal nep-nonchalant opgezegd en als ‘t tegenzit begint het kind te piepen en te krijsen. Ik nomineer hierbij “Years Months Weeks Days” alvast tot een van de slechtste nummers van het jaar. En dan ben je pas op de helft. Een half uur kan heel, heel lang duren. Amplified Nature had slechts op één manier gered kunnen worden: door het als vinyl-single uit te brengen, met de welbekende a- en b-kant. Opener “Ok Typewriter” heeft zowaar een geïnspireerde zangmelodie, met een Laura Veirs-achtig fris refrein. Het shoegazerige “One Day Soubrette” is ook niet onaardig en mag voor de vorm mee.
mij=Pocket Heaven