Doordat ik wekelijks meerdere stukjes schrijf is het een automatisme dat er meteen een lijntje met associaties in mijn hoofd gaat lopen als ik een cd opzet. Zo kan het gebeuren dat ik in gedachten, over een cd die ik uit de opruimingsbakken viste, een stukje aan het schrijven ben. In dit geval over Icky Thump van The White Stripes. Maar dat zou nergens meer op slaan: te laat en al gedaan. Toch komt het wel handig van pas als ik hierna in de stemming moet komen om me te verdiepen in cd’s met voornamelijk Japanse artiesten. Ik bedenk me trouwens dat ik volgens mij nog nooit iets over een Japanse release gezegd heb. Erebus Records maakt hier met twee re-releases meteen een eind aan.
De eerste is van Speed Glue & Shinki en draagt de titel Eve. Achter deze band zitten Joey Smith (vocalen, drums), Masayoshi Kabe (bas) en Shinki Chen (gitaar). De naam Joey Smith klinkt niet erg Japans. Dat is hij ook niet. Hij komt uit de Filippijnen, en heet eigenlijk Joseph William Feliciano Smith en werd later in zijn thuisland bekend onder de naam Pepe Smith. Het trio Speed Glue & Shinki maakte uiteindelijk twee albums. De laatste verscheen in 1972 en Eve verscheen een jaar eerder, in 1971. Muzikaal sluit het prima aan bij bands als Free, Cream en Led Zeppelin. Bands die dan hun opmars maakten. Deze cd heeft als hoofdthema het in hogere sferen raken. Iets wat kennelijk ook in Japan het goed deed. Ik moet echter eerlijk zeggen dat ik bij deze cd niet echt aan die eerder genoemde namen moet denken, maar vooral een band hoor die zeer goed op dreef is. Hier en daar mag de drummer zich wel wat inhouden, maar vooral het prachtige gitaarwerk van Chen maakt dat weer helemaal goed. De cd is overigens in het Engels gezongen.
Melting Glas Box komt uit dezelfde tijd als Speed Glue & Shinki. Het album Melting Glass Box, of op zijn Japans Tokedashita Garasu Bako, verscheen in 1970. Waar de andere release meer de kant van de blues en rock opgaat, is het hier meer een mix van folk en psychedelica. Achter de band zit Takashi Nishioka die zelf de vocalen, gitaar en percussie voor zijn rekening neemt. Het leuke aan Melting Glass Box is dat er soms vreemde geluiden doorheen klinken. Geluiden die ik vaak niet thuis kan brengen. Ook valt het gefluit van Kida Takasuke op. Verder zorgt hij ook voor de percussie, drums, tenor sax en arrangementen. Om compleet te zijn noem ik dan ook nog maar even Saito Tetsuo die vocaal en met percussie zijn steentje bijdraagt. En dan zijn er nog de gastbijdragen. Mijn probleem bij deze cd is echter dat ik niet tot de kern kan komen waarom ik dit mooi moet vinden. Het draalt wat teveel door en is af en toe wel wat braaf. Bovendien is e.e.a. in het Japans gezongen. Dit maakt het begrijpen er niet makkelijker op. Misschien moest ik maar eens met geestverruimende middelen proberen of een cursus Japans gaan volgen.
mij=Erebus / Import & Erebus / import