De eerste vrije dagen van het jaar zitten er weer op en tjonge, wat ging dat hard. Het schijnt buiten mooi weer geweest te zijn, maar eerlijk gezegd heb ik ofwel binnen gezeten – dan wel gelegen – of zat ik in de auto. Terwijl ik toch een heerlijk niets-aan-de-hand-plaatje in huis had, Chris Laney‘s Pure. Laney is een van die vele Zweedse alleskunners. Hij speelde onder andere in Zan Clan en was als producer/engineer werkzaam voor Candlemass, Europe en Bruce Kulick. Momenteel zit hij in de band van ex-WASP-gitarist Randy Piper, Animal. Pure is echter zijn eerste solo-album.De opener “Situation” geeft al aan wat er op dit album te verwachten is. Stevige poprock, op Amerikaanse leest geschoeid. Def Leppard (“Get U Down”) of Bon Jovi met ballen, zeg maar. Natuurlijk met ondersteuning van een aantal van de voornoemde namen uit het verleden, maar het mag duidelijk zijn dat Laney met zijn achtergrond niet heel veel hulp nodig gehad heeft. Laney heeft een voor de semi-yells in het genre uiterst geschikte stem met een rauw randje, hoewel het soms wat minder nasaal had gemogen. Compositorisch heeft het allemaal een wel heel hoog niets-aan-de-hand-gehalte. Soms denk je aan het intro te horen dat er iets heel spannends komt en vervalt het na drie maten in een volkomen voorspelbaar deuntje. Naja, dat is het genre eigen, zullen we maar zeggen. Een leuk zomerplaatje, maar wel met een beperkte houdbaarheid. Een dezer dagen ga ik eens op m’n balkon zitten en zet ik deze nog eens op.
mij=Metal Heaven / Rough Trade