In het tekstboekje bij de cd komt een prachtwoord voor in het speciale dankjewel aan zijn compagnon Koen, namelijk het woord smoelschuif. Ik heb een Nederlander nog nooit dit synoniem voor een mondharmonica horen noemen. Herman (Acke) is dan ook een Belg die Nederlandstalige liedjes (of moet ik Vlaamstalige zeggen?) op deze schijf met de titel Evenaar zingt. Aangezien ik het net over de smoelschuif had, moet er ook altijd een gitaar in de buurt zijn. En inderdaad, dit instrument bespeelt Herman. Herman is dan ook een singer-songwriter. Hij bespeelt nog meer: een lapsteel, banjo, dobro, madoline, concertina en percussie. Neem hierbij nog diverse muzikanten waaronder iemand die het door mij zo geliefde Hammondorgel bespeelt en het kan niet anders dan dat het helemaal goed komt tussen mij en Herman met zijn cd. Toch kriebelt het al meteen bij mij als ik deze geluidsdrager voor het eerst draai. Het is allemaal zo veilig, netjes of om op zijn Nederlands te spreken: Radio 2’s. Ik kom er bijna niet doorheen. Kennelijk heeft Herman dit ook wel door en gooit hij wat venijn in zijn teksten, zoals in “Annelies” waar hij het heeft over ’78 kutkanalen’, maar als je daarna een stuk van het refrein krijgt met de tekst ‘de regen op de ruiten, de lichten van de stad, een thermos thee, een Mars en een banaan, een warme jas voor buiten en weg was Annelies’, dan ben ik weg.
mij=LC Music