De support bij MxPx kan ik begrijpen, maar bij Emery en op het festival Groezrock? De heren van Kid Down maken heerlijke poppy punknummers en hebben een grote schattigheidsfactor. Zelf bestempelen ze het als hypermelodisch en vergelijken ze zich met Fall Out Boy, Taking Back Sunday en Panic at the Disco. De Zweedse band zorgde in 2007 met hun debuut And The Noble Art Of Irony voor weinig opspraak, maar wellicht dat I Want My Girlfriend Rich hier verandering in kan brengen. In een tijd waar gothic make-up, lange bandnamen, belachelijk poëtische nummers en rare kapsels in zijn, probeert Kid Down iets totaal anders. Met de dertien nummers hoeven ze niet te provoceren of vernieuwend te zijn, het is leuke muziek die veel herkenning meebrengt. Vernieuwend is het niet en dat hoeft ook helemaal niet, dit is lekkere feestmuziek. Het viertal zingt over de liefde en dan vooral over een eenzaam hart dat zoekt naar een speciaal meisje. Zanger Eric Höjdén blijkt ook in te zijn voor minder serieuze nummers, zo bewijst “Bottoms Up For Cutie”. Een nummer waarin naast veel gelach zelfs blazers voorbij komen. Feestelijker dan Kid Down wordt het deze zomer niet.
mij=Burning Heart / Epitaph