Ik ken de man al jaren, vind diverse songs waar zijn wacky stijl op tot uiting kwam prachtig, maar behalve een Tom Waits-cd met een bijdrage van Les Claypool had ik niets van hem in huis, noch van Primus, noch van een van de vele andere projecten. De reden is simpel: hoe lollig ook, ik vond de geintjes vaak ten koste van het songmateriaal gaan. Leuk om een keer te horen, maar een tweede keer zat er al minder in. Met zijn tweede solo-album Of Fungi And Foe is de balans wel gevonden. Wellicht is dat omdat de basis van dit album gevormd wordt door de muziek die Claypool maakte voor het computerspel Mushroom Men en voor de film Pig Hunt. Blijkbaar zijn de vereisten van soundtracks precies wat Claypool nodig heeft om in de eerste plaats muziek te blijven maken. Ik hoor elementen terug van een aantal van de grootste favorieten uit m’n collectie: Tom Waits, Zita Swoon, The Mars Volta en Mr. Bungle. Een rare combinatie van namen op het eerste gezicht, maar het gaat dan om de donderende ritmiek van Tom Waits, het gebruik van akoestische en semi-akoestische instrumenten van Zita Swoon, de wilde experimenteerdrift van The Mars Volta en de humor en invloed van andere culturen van Mr. Bungle. Nog steeds zijn er de weirde stemmetjes en de soms kinderlijke humor van Claypool, maar op Of Fungi And Foe gaan die niet ten koste van de muziek. Dat betekent niet dat het een Claypool in een keurslijf is, want nog altijd vliegt het soms alle kanten op. Maar dan wel zonder een rare stijlbreuk te veroorzaken. Een nummer als “Amantis” is daardoor weird, maar door het ijzersterke ritme volstrekt samenhangend. De verwantschap met Tom Waits komt op die momenten duidelijk naar voren op dit album. Een song als “What Would Sir George Martin Do” zou door Waits alleen maar ingezongen hoeven worden om op een van diens latere albums te passen. Zoals gezegd waren film en computergame blijkbaar een goed raamwerk om Claypools creativiteit enigszins te beteugelen. Het resultaat is een sterk en sfeervol album. Dat Les Claypool nog maar veel soundtracks mag maken…
mij=Prawn Song / Bertus
Ben vooral ook erg benieuwd naar zijn beaswerk op dit album.
herstel: baswerk!
Typisch Claypool: bijzonder, vaak een wat metalige klank, maar het komt de ritmiek alleen maar ten goede.