Reclames, ik heb er een grondige hekel aan. Als er een blok op tv is, dan zap ik het liefst verder, en mocht ik al een spotje zien, dan heb ik de neiging als deze vervelend is om het product nooit aan te schaffen. Ik kwam hierop, omdat ik naar een ingang loop te zoeken waarom Understanding Electricity van Official Secrets Act een fijne cd is. De cd van de band, genoemd naar een Britse geheimhoudingswet, heb ik al weken bij mij cd-speler liggen. Keer op keer probeer ik het weer. Ik blijf echter het gevoel houden dat heel veel mensen dit zullen waarderen, maar dat ik misschien wel eens een van de uitzonderingen zou kunnen zijn. Ik zie het publiek op de festivalweide al deinen en meeswingen op de muziek van deze Britpoppers. En dan weet ik wat mij stoort: het ligt er te dik bovenop. Alsof ze mij hun aanstekelijke liedjes door mijn strot willen duwen. Het zoeken naar muzikale referenties valt niet echt mee. Ik hou het erop dat het een soort van Kaiser Chiefs is met eighties synthesizer-invloeden en dan hier en daar gedoopt in een Procol Harum-saus. Een beetje een vreemde combi, maar wel lekker. Dat is althans de slogan van een reclame voor een product dat mij nooit overtuigd heeft. Begin mei zijn ze in ons land als het voorprogramma van Art Brut.
mij=One Little Indian / Bertus