Wereldmuziek. Verzamelnaam voor alle muziek dat niet in het westerse stramien valt. Of misschien wel alle muziek dat niet onder het Anglosaksische stramien valt, want in diverse databases valt Herbert Grönemeyer ook onder wereldmuziek. Daar schaar ik het zijn muziek dan weer niet onder. Ik vraag eigenlijk me af of reggae ook onder wereldmuziek valt. Of is reggae al zo bekend dat het als op zichzelf staand genre beschouwd mag worden, zoals rock of pop? Anyway, Smoke mag dan reggae maken, ik beschouw het als wereldmuziek. Maar wat wil je; Smoke is een Italiaanse band, met Zuid-Afrikaanse zanger, opgenomen onder andere op Jamaica en uitgebracht op een Duits label! Hoeveel wereld wilt u hebben? Routes klinkt als een soort van conceptalbum, met een heus intro, diverse interludes die inspelen op het komende nummer en teksten die varieren van (zeer) maatschappijkritisch tot pure liefdesliedjes. Vooral die laatste nummers zorgen ervoor dat de cd behapbaar blijft. Smoke maakt pure reggae en de Italianen blijven keurig overeind binnen het idioom, maar het is vooral zanger Sean Martin die de show steelt. Met dik een uur is de plaat eigenlijk twee nummers te lang, maar al met al is het goed vol te houden. Geen toppertje in het genre, maar degelijke middenmoot. En ook daar kun je mee voor de dag komen op het wereldtoneel.
mij=Echobeach / Konkurrent